کد مطلب:59762 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:216
«چون یاری خدا فرا رسد و پیروزی رو كند و مردم را ببینی كه گروه گروه به دین خدا درآیند»[2] و سخن دیگر خداوند كه مدّتها قبل از این نازل شده بود كه: «... لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرامَ اِنْ شاءَاللّهُ آمِنینَ مُحَلِّقِینَ رُؤُسَكُمْ وَمُقَصِّرِینَ لا تَخافُونَ. ..».[3] . «قطعا همه شما به خواست خدا وارد مسجدالحرام می شوید در نهایت امنیت و در حالی كه سرهای خود را تراشیده یا ناخنهای خود را كوتاه كرده اید و از هیچ كس ترسی ندارید». پس از نزول این آیات ، چشمها در انتظار این فتح بود و گردنها به سوی آن كشیده شده بود. رسول خدا (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) (طبق اصول رازداری در ارتش) حركت به سوی مكّه و اندیشه تصمیم بر فتح آن را از مردم مكّه پنهان داشت و از خداوند خواست كه این تصمیم را از مردم مكّه مكتوم كند تا (آنان را غافلگیر كرده و) به طور ناگهانی ، بر آنان وارد شود و در میان همه مردم از مسلمین و مشركین ، تنها كسی كه از این تصمیم آگاه بود و پیامبر(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) به او این راز را گفت و او را «رازدار مخصوص و مورد اطمینان» دانست ، امیرمؤ منان علی (علیه السلام) بود و در این تصمیم ، با رسول خدا (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) اتفاق رأی داشت و پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) با او مشورت می كرد و بعد از او پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) گروهی دیگر را از جریان آگاه ساخت و پایان یافتن جریان فتح ، به حالتها و ویژگیهایی بستگی داشت كه علی (علیه السلام) در همه آن حالتها و ویژگیها نقش خاصّی داشت كه هیچ كس را در این خصایص ، یارای برابری با علی (علیه السلام) نبود.
سپس (در سال هشتم هجرت) فتح مكّه پیش آمد همان رویدادی كه اسلام را استوار نمود و بر اثر آن اساس دین پابرجا گردید و خداوند بزرگ در این مورد بر پیامبرش منّت نهاد و قبل از آن ، خداوند مژده و وعده فتح مكّه (و آثار درخشان آن) را داده بود آنجا كه فرمود:«اِذا جاءَ نَصْرُاللّهِ وَالْفَتْحُ ، وَرَأَیْتَ النّاسَ یَدْخُلُونَ فِی دِینِ اللّهِ اَفْواجاً».[1] .